کووید ۱۹ کاملاً چهره دنیا را دگرگون کرده است. به عنوان مثال بسیاری از دانشآموزان به خاطر این ویروس با آموزش و ایجاد کلاس مجازی و از راه دور آشنا شدند و از این طریق در حال آموزش هستند. پس از پایان بحران کرونا، همگی امیدوارم هستیم که دانشآموزان دوباره قادر باشند که به مدارس بازگردند.
اما بیش از هرچیزی امیدواریم که در این بازگشت بتوان شرایط آموزشی بهتری ایجاد کرد. یعنی شرایطی که در آن هردانشآموزی بتواند تواناییها و علایق خود را شکوفا کند و به کمال برسد. در ادامه این مقاله به پیشنهادهایی برای ایجاد چنین شرایط مناسب آموزشی خواهیم پرداخت، با ما همراه باشید.
اغلب ما این تجربه را داریم که مطالبی را که به آنها علاقهای نداشتیم را در مدرسه با سختی بسیار آموختیم و حتما از این موضوع با دوستان خود نیز صحبت کردهایم. ما مجبور بودیم که زمان و انرژی زیادی را برای آموختن و کسب نتیجه لازم در این دروس صرف کنیم در حالی که میتوانستیم آن را صرف یادگیری موضوعات و دروسی کنیم که به آنها علاقه داشتیم و میتوانستیم دانش خود را در آنها رشد دهیم.
به همین دلیل است که توصیه میکنیم ،با توجه به سن و سال، علایق، دانش و مهارت، هر دانشآموزی باید قادر باشد تا موضوع و حوزه مطالعاتی خود را انتخاب کند. حوزههایی که برای آنها لذت و رضایت را در آموزش ایجاد کند و به پیشرفت آنها و کسب نتایج موفقیتآمیز کمک کند.
همچنین این دانشآموزان نیاز دارند تا بتوانند از میان موضوعات گستردهای دست به انتخاب بزنند. مثلا باید فرصت مطالعه موضوعاتی مانند سلامت روانی، سلامت تغذیه و همچنین موضوعات عملی مانند آشپزی و خیاطی را داشته باشند تا بتوانند مهارتهایی را که به وسیله آن میتوانند به مراقبت از خود در فعالیتهای روزمره بپردازند را یاد بگیرند.


کاهش تعداد کلاس های روزانه در مدرسه
در گذشته دانشآموزان دو شیفت به مدرسه میرفتند و حدود ۶ یا هفت کلاس را میگذراندند. همین مسئله باعث میشد تا دانشآموزان در پایان روز، به خصوص در شیفت دوم، تمرکز خود را از دست داده و ذهنشان به قدری مشوش شود که دیگر نتوانند به موضوعی جدید و کاملا متفاوت فکر کنند. واقعا دشوار است که هر ۴۵ دقیقه یکبار سعی کنید به یک موضوع جدید فکر کنید و آن را یاد بگیرید. این موضوع نیاز به توجه و تمرکز حداکثری دارد.
با افزایش خستگی، ذهن نیز تمرکزش کمتر میشود و امکان اشتباه و خطا نیز در آن بالاتر میرود. دانشآموزان در این حالت بسیاری از سخنان و آموزههای معلمان را به خوبی دریافت نمیکنند و مجبور هستند برای جبران آن بعدا به فعالیتها و تحقیقهای فوق برنامه بپیوندند تا خود را به درس معلمان برسانند. اما اگر تعداد کلاسهای آنان در طول روز کمتر باشد تمرکز آنها نیز افزایش مییابد و میتوانند فعالانهتر در درسها حضور داشته باشند. این موضوع قطعا به نتایج آموزشی بهتری منجر خواهد شد.
کاهش تعداد دانشآموزان کلاس
در گذشته و حتی اکنون در برخی موارد شاهد این هستیم که کلاسها با بیش از ۳۰ دانشآموز برگزار میشود. اما همین کلاس اگر با ۱۵ دانشآموز برگزار شود، تجربهای بسیار متفاوت را رقم خواهد زد و باعث پیشرفت در یادگیری دانشآموزان خواهد شد. در مواردی که تعداد دانشآموزان کمتر باشد، معلمان تمرکز بیشتری داشته و میتوانند زمان بیشتری را به توجه به هر یک از دانشآموزان اختصاص دهند و به سوالات آنها پاسخ دهند.
دانشآموزان نیز میتوانند تمرکز کاملی بر روی درس داشته باشند و مسلط شدن بر موضوع جدید نیز برای آنها راحتتر خواهد شد. برگزار کردن کلاسی با حداکثر ۲۰ دانشآموز مشارکت دانشآموزان و معلم را نیز افزایش و بهبود خواهد داد. کلاس درس در این حالت موثرتر خواهد بود و تمامی دانشآموزان نیز زمان کافی برای سوال پرسیدن، یاد گرفتن و ابراز خود را خواهند داشت.


افزایش تعامل دانش آموزان
کلاسهایی که معلمان در آن دانشآموزان را وادار به تحقیق و یا ارائه میکنند واقعا دوستداشتنی هستند. یعنی حالتی که تمام دانشآموزان در درس مشارکت داشته و فعال هستند. این نوع کلاسها تاثیرگذارتر هستند. بهتر است کلاسها به نحوی سازماندهی شوند که تعامل دانشآموزان در آن بیشتر بوده و فعالانه در پروژهها، تحقیقات و گفتوگوها شرکت کنند. بدین ترتیب مهارت، دانش و علایق جدید توسعه پیدا میکنند. کلاسهای این چنینی باعث از بین رفتن انفعال و خوابآلودگی دانشآموزان میشود و انگیزه و تمرکز آنها را افزایش خواهد داد.
نمره و کسب دانش
ایجاد فشار بر دانشآموزان برای کسب نمرههای بالا فقط باعث میشود تا فرآیند کسب دانش و مهارت دشوارتر شود. نمرهها همیشه معیار خوبی برای سنجش دانش نیستند. نمرههایی که دانشآموزان کسب میکنند همیشه نشانگر واقعیت و میزان تسلط واقعی دانشآموزان بر مطالب نیستند. مهمترین چیز این است که دانشآموز بداند چه چیزی یاد میگیرد و قادر باشد بعدا از این دانش در زندگی خود استفاده کنید.
افزایش آموزش عملگرایانه
امتحان کمتر و تمرین بیشتر. امتحانهای کتبی و تستی که امروزه صورت میگیرد، کاملا نشاندهنده دانش ما نیست. این نوع از امتحان بیشتر این موضوع را میسنجد که ما چقدر قادر هستیم اطلاعات خاصی را به خاطر بیاوریم. اطلاعاتی که اغلب پس از مدت کوتاهی نیز آن را فراموش میکنیم.
دیده میشود که دانشآموزان مورادی که به صورت عملی آموختهاند بهتر به خاطر میسپارند. یادگیری عملی و تمرین به ما اجازه میدهد تا نظریات را به کار ببندیم. ایجاد فرصتهای بیشتر برای تجربه کردن نظریات علمی باعث میشود تا دانشآموزان مهارتها جدیدی را به دست آورند و دانش خود را گسترش دهند.
آموزش یکی از مهمترین بخشهای توسعه فردی است. باید جامعه به نحوی مهیا شود که آموزش با کیفیت و در عین حال ارزان برای هر کودکی فراهم شود. فقط در این حالت است که میتوانیم همگی پیشرفت، بهبود و توسعه پیدا کرده و به صورت مداوم دانش و مهارتهای جدیدی را کسب کنیم و از اینها در جوامع خود استفاده کنیم. بنابراین بیایید با همدیگر سعی کنیم که آموزشی با کیفیتتر، برای ایجاد جامعهای بهتر و جوانانی موفقتر را ایجاد کنیم.
شرایط آموزشی پس از کرونا با الوکام
مطمئناَ شرایط آموزشی پس از کرونا دستخوش تغییرات مثبت و منفی مختلفی خواهد شد. اما همگی بر این باوریم که آموزش حضوری برای کوکان و نوجوانان بسیار مفیدتر از کلاسهای مجازیست.
یکی از تغییرات مثبت در آموزش، بهینه و مفیدتر شدن مطالب درسی خواهد بود. از سوی دیگر با آنلاین شدن مدارس؛ فرهنگ آموزش به صورت مجازی بین دانشآموزان جا میافتد. بنابراین دانشآموزان آماده ورود به دنیای جهانی و استفاده از آموزشهای مختلف در هر زمان و مکانی خواهند بود.
همهگیری ویروس کرونا منجر به تغییرات مختلفی در زمینه آموزش مجازی و حتی دور کاری و جلسات مجازی بوده ست. بنابراین استفاده از سامانه برگزاری کلاس آنلاین الوکام یکی از راههای استفاده از آموزش مجازی است.