باید وضعیتمان را نسبت به پدیده تکنولوژی بازتعریف کنیم. این موضوع، به ویژه برای پدر و مادر دانشآموزان اهمیت دارد. آنها که تا قبل از تعطیلی مدارس، بچهها را به درس خواندن به جای استفاده از امکانات تکنولوژی (مثل فضای مجازی و بازی و شبکههای اجتماعی) تشویق میکردند، حالا باید بخشی از امکانات این فضا را در اختیار فرزندانشان قرار دهند تا آنها سرکلاس بروند و درس بخوانند.
بسیاری از ما جملاتی مثل «دیدن بیش از حد تلویزیون، بر مغز اثر منفی میگذارد» یا «استفاده مداوم از تبلت یا تلفنهای همراه، در ضعیف کردن بینایی افراد تاثیرگذار است» را به وفور از اطرافیان شنیدهایم. اما مسئله مهمتر از تاثیرات بدنی، اثری است که تکنولوژی بر رفتار کودکان و نوجوانان میگذارد. این تاثیرات هم میتواند مثبت باشد و هم منفی.